Nemoguće je izbeći visoka očekivanja kada je na etiketi ispisano ime vinarije Chateau Kamnik. Još kada je vino određeno makedonskim sinonimom za najpopularniju belu sortu u Srbiji, teže je pobediti sugestivnost koja podseća na protekle berbe jedne od najatraktivnijih tamjanika kod nas.

Jedan od veoma interesantnih rozea današnjice jeste svakako L’una vinarije Draganić koja praktično svoja prva vina nudi tržištu dok se užurbano završava grandiozni objekat na izuzetnom položaju u šumadjskom selu Lipovac.

Fruška gora kao vinsko podneblje je kraj koji ne prestaje da iznenađuje sa onim što može da iznedri i stvori. Tako taman se naviknete na jedan lagani, blago macerirani stil rozea, sličan onom opšte poznatom i prihvaćenom provansalskom, a onda naiđe nešto što vas potpuno odvuče na drugu stranu, u drugu krajnost koja je podjednako dobra i lepa. To se otprilike desilo sa novim roze vinom iz vinarije Ilić-Nijemčević.

Ne, ona ne dolazi sa travnatih obronaka Toskane, niti pašnjaka Pijemonta, njena rodna gruda nisu brežuljci Pulje niti je rasla u senci vulkana iz Kampanje… Ona dolazi iz srca Srbije, iz vinograda i podruma najvećeg srpskog proizvođača vina, Rubina iz Kruševca. Iza zavodljivog imena stoji jedna stamena lepotica, Amante, ljubavnica, voljena, obožavana…

Vinarija Brkić iz Čitluka potvrdila je svojim osnovnim vinom Žilavka 2019 da igra veoma važnu ulogu na hercegovačkoj vinskoj sceni. Ali nekako drugačije, posve autentično.